Enige tijd geleden sprak ik een ondernemer die zijn bedrijf had verkocht. ‘Dat is mooi!’ gaf ik aan, ‘en nu rustig aan doen?’. Dat was niet zo. Hij had in ieder geval voor een aantal jaren afgesproken er te blijven werken. ‘Oh, als adviseur in een vrije rol zeker?’ Ook dat was niet het geval. Hij had zijn bedrijf verkocht aan een private-equity fonds.
In de praktijk bestaan veel misverstanden over private-equity. Soms ontstaan zelfs verhitte discussies. Bedrijven worden vol met schulden gepompt, is dan de gedachte, wat ten koste gaat aan de ontwikkeling van het bedrijf. Dat komt voor, maar de praktijk is genuanceerder. Een private-equityfonds (PE-fonds) haalt – naast de eigen inbreng – vermogen op bij institutionele beleggers, veelal bij pensioenfondsen, of enkele zeer welgestelde families, en investeert in bedrijven door deze over te nemen en waarde te creëren. Die waarde creatie kan op verschillende manieren plaats vinden:
• Gebruik maken van markt-timing van aan- en verkoop: het PE-fonds heeft veelal een uitstekend inzicht in marktontwikkelingen in een sector, gecombineerd met een breed netwerk, waardoor zij in staat zijn ondergewaardeerde ondernemingen te kopen en op het juiste moment te verkopen.
• Financial engineering: door optimaal gebruik te maken van financieringsstructuren omdat rente op leningen fiscaal aftrekbaar zijn, kan door een scherpere verhouding vreemd/eigen vermogen meer rendement behaald worden op de eigen inbreng.
• Scherpere strategische focus hanteren waardoor snellere groei gecreëerd wordt en niet-kernactiviteiten afgestoten worden.
• Operationele verbeteringen realiseren door beter management, efficiëntere productiemethoden etc., waardoor de performance verbetert. • Governancestructuur aanpassingen c.q. -versterkingen doorvoeren: het meer in lijn brengen van de financiële belangen van het management met die van het PE-fonds als aandeelhouder, door hen bv. medeaandeelhouder te maken.
Deze laatste variant was ook bij de eerdergenoemde ondernemer aan de orde. De ondernemer had zijn bedrijf verkocht, maar bleef in de nieuwe setting minderheidsaandeelhouder voor een bepaald percentage. Wat gebeurde was dat na een aantal jaren, de onderneming door het PE-fonds (PE1) verkocht werd aan een ander PE-fonds (PE2). PE2 had echter bedongen dat de ondernemer bij de verkoop door PE1 zijn volledige opbrengst van de verkoop van zijn minderheidspakket moest herinvesteren in het nieuwe private equity-fonds PE2. Dat voelt natuurlijk niet fijn. De ondernemer had er geen regie meer op, omdat hij nog slechts een klein aandelenpakket had. “Ik heb me dat vooraf niet gerealiseerd”, gaf hij aan. Een sigaar uit eigen doos. Hij moest zelf de overname mede financieren.
De feitelijke verkoop van uw onderneming begint met strategieformulering: wat wilt u bereiken met de transactie? En wie komen er dan voor in aanmerking? Laat u bijstaan om de mogelijke gevolgen van de diverse scenario’s door te spreken om bovengenoemde sigaren uit eigen doos te voorkomen.
Sophista fusies & overnames
Arcadialaan 32CD
T +31 72 540 80 10
1813 KN Alkmaar
E info@sophista.nl
sophista.nl
