Van Hollandse bodem

Op een donkergrijze zaterdagmorgen rijd ik samen met wijnvriendin Ellen de provincie Zeeland binnen. We schrijven 1995. Op de achterbank liggen twee oversized regenpakken, vier kaplaarzen en twee splinternieuwe snoeimessen. Elke Zeeuw zou denken dat we een dagje komen vissen, maar het laatstgenoemde werktuig bevestigt dat niet. In tegendeel, we blijven stevig aan wal, want vandaag is onze eerste les van een heuse wijngaardenierscursus.

Snoeien, ombuigen, opbinden, dieven en hopelijk uiteindelijk oogsten… Romantisch tussen de wijnstokken, zonnetje op je bol en natuurlijk genieten van een heerlijke plukkerslunch tussen het wijnboeren door: geweldig! Maar het liep allemaal iets anders. Kou, regen, modder tot in de oren en zwarte randen onder onze nagels die na drie dagen nog niet weg willen… Nu snap ik waarom die Zeeuwse oesters lekker in hun schelp kruipen en er alles aan doen om de deur dicht te houden!

Nieuwe druivenrassen 
De wijnbouw in Nederland groeit harder dan ooit. En echt niet alleen in het Zuiden; tegenwoordig vind je in alle provincies wijngaarden, tot op de Waddeneilanden aan toe. Bijna overal kan men nu wijn­stokken verbouwen. Dat komt niet door de veranderingen in het klimaat, maar vooral door het aanplanten van nieuwe druivenrassen die zich goed voelen op onze bodem. Goed nieuws voor de kleine 200(!) wijngaarden in ons landje. Oké, lang niet alle Hollandse wijn is al evengoed te pruimen. En een ander obstakel is helaas onze ‘ons ben zuunig-mentaliteit’. Nederlandse wijn is namelijk ‘duur’.
Maar vergeet niet dat we pas aan het begin staan van onze wijnbouwavonturen en dat de aanleg van een lapje wijngaard en een praktische wijnkelder al snel een paar ton kost. Tel daarbij op dat een wijngaard pas na drie jaar wat productie gaat geven en dat je al die tijd gewoon Hollandse uurtarieven moet neertellen voor arbeidskrachten, tenzij je cursisten met een romantisch wereldbeeld de boel laat opknappen…

Oer-Hollandse koe 
Een oud wijnboerengezegde luidt: “Als je met wijn maken een klein fortuin wilt verdienen, moet je met een groot fortuin beginnen”. Een waarheid als een oer-Hollandse koe.

Aardig aan het inlopen
Goed, je hoort mij niet zeggen dat we ons kunnen meten met onze Ooster­buren, waar sommige van de beste wijnen van Europa gemaakt worden. Of dat Maxima, zonder blikken of blozen, op al haar komende staatsbanketten de Argentijnse schoonheden uit Patagonie laat plaats­maken voor Oer-Hollandse crus. Maar wij ‘kaaskoppen’ zijn aardig aan het inlopen. Zo schenkt men in het Tokyo Hilton een Nederlandse Pinot Gris als huiswijn. Bovendien, we hebben nog wel meer succesnummers die hun oorsprong elders hebben, maar toch door ons zijn grootgemaakt. Ik zeg Tulpen? Sinterklaas? Waarom zouden we met wijn dan minder ambities hebben?

Wijnkoperij de Moerbei
Kerkbuurt 9 1551 AB Westzaan
T 075 20 23 650
info@wijnkoperijdemoerbei.nl
www.wijnkoperijdemoerbei.nl